Όλοι ρωτάνε ένα και μόνο πράγμα τις τελευταίες ημέρες: «Θα γίνει αναδιάρθρωση κι αν ναι ποια είναι η καλύτερη κίνηση για να εξασφαλίσει κανείς τα χρήματά του»; Πολύ δύσκολη ερώτηση ή αλλιώς «κάνε με προφήτη για να σε κάνω πλούσιο». Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε κάποιες σκέψεις. Και να προσπαθήσουμε έτσι να αποβάλλουμε τον πανικό που είναι ο χειρότερος σύμβουλος επί των οικονομικών μας και όχι μόνο...
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν γίνει αναδιάρθρωση θα χάσουν όσοι έχουν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα. Δηλαδή, οι ελληνικές και ξένες τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και πολλοί ιδιώτες επενδυτές. Για να πει κανείς με σιγουριά αν το σενάριο της αναδιάρθρωσης έχει πολλές ή λίγες πιθανότητες, θα πρέπει να γνωρίζει πόσα χρήματα θα χάσουν οι ισχυρές τράπεζες του εξωτερικού.
Δεν θεωρούμε τυχαίες τις επισημάνσεις ξένων αξιωματούχων που λένε αυτό ακριβώς: Ότι η ζημία από την αναδιάρθρωση είναι σε αυτή την φάση μεγαλύτερη από το όποιο πιθανό κέρδος. Και φυσικά δεν αναφέρονται στις ελληνικές τράπεζες ή στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν γι΄ αυτά. Αναφέρονται στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες και σε ευρωπαϊκά ασφαλιστικά ταμεία.
Με βάση αυτά που γνωρίζουμε σήμερα, μάλλον θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο μιας βίαιης και ξαφνικής απόφασης για αναδιάρθρωση. Τουλάχιστον για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Ας πούμε για τις επόμενες εβδομάδες και μέχρι να αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι σε κεντρικό επίπεδο τι θα κάνουν συνολικά με τον προβληματικό ευρωπαϊκό νότο.
Ας πούμε όμως ότι ξυπνάμε ένα πρωί και μαθαίνουμε στις ειδήσεις ότι νωρίς τα ξημερώματα η κυβέρνηση αποφάσισε να καλέσει τους πιστωτές της χώρας σε συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Σε μία τέτοια περίπτωση χαμένοι θα έβγαιναν οι κάτοχοι ομολόγων. Χαμένες θα έβγαιναν οι τράπεζες που έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους ελληνικά ομόλογα. Κάποιες τράπεζες μπορούν υπό αυτές τις συνθήκες να βρεθούν υπό την κηδεμονία του κράτους (πράγμα που συνεπάγεται ένα πρόσθετο πακέτο στήριξης για το τραπεζικό σύστημα), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κινδυνεύουν και οι καταθέσεις. Αν από κάτι κινδυνεύουν σήμερα οι αποταμιεύσεις είναι από κάποιον κακοποιό, στην περίπτωση εκείνη που κάνει το λάθος ο καταθέτης να εμπιστευτεί τους κόπους μιας ζωής στο στρώμα του κρεβατιού του...
Οι μέτοχοι των τραπεζών θα χάσουν. Οι μέτοχοι υπερχρεωμένων επιχειρήσεων θα χάσουν. Αλλά ταυτόχρονα τη στιγμή εκείνη θα δημιουργηθούν και ευκαιρίες στη χρηματιστηριακή αγορά για όσους θα έχουν τη ρευστότητα και την υπομονή να περιμένουν. Η χρηματιστηριακή αγορά μπορεί να βρει σε ένα τέτοιο γεγονός την αφορμή που ζητάει για να ξεδιπλώσει στη συνέχεια όλες τις αρετές της.
Με δύο λόγια και για να μην τα λέμε γύρω – γύρω: Ότι συνδέεται με ομόλογα θα καταστραφεί. Αλλά είναι αμφίβολο αν τελικά θα δούμε αυτό το έργο να εξελίσσεται άμεσα. Όχι γιατί το σενάριο στερείται λογικής, αλλά διότι δεν συμφέρει αυτούς που τη στιγμή αυτή παρέχουν το ρεύμα στα μηχανήματα που μας διατηρούν σε ζωή στην εντατική. Δεν θα τραβήξουν την πρίζα πριν βεβαιωθούν ότι έχουν πολλές δικλίδες ασφαλείας για να μην μολυνθούν από την... ελληνική νόσο.
Για το από εκεί και πέρα; Ποιος θέλει να έχει στα χέρια του σκουπίδια; Και πόσο τυχερός μπορεί να είναι αν του δίδεται η δυνατότητα να τα αλλάξει με διαμάντια...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
