Του Γιάννη Αγγέλη
Το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της κρίσης του ευρωπαϊκού χρέους από την Ελλάδα και την Ιρλανδία σε μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης όπως η Ισπανία και η Ιταλία ή ακόμα και το Βέλγιο παραμένει ο πραγματικός εφιάλτης όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά του διεθνούς νομισματικού συστήματος.
Η μάλλον αναπάντεχη κοινοποίηση εκτιμήσεων της S&P και της Fitch ότι η αναδιάρθρωση (δηλαδή η κήρυξη επίσημης πτώχευσης) του ελληνικού χρέους δεν είναι στην ατζέντα, έχει πίσω της τις ζοφερές εκτιμήσεις για το τί θα ακολουθούσε στην ευρωζώνη και το διεθνές τραπεζικό σύστημα σαν συνέπεια του "ντόμινο" χρεοστασίων στις μεγαλύτερες οικονομίες μετά από την κήρυξη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Για τους οίκους αξιολόγησης S&P και Fitch ένα τέτοιο ενδεχόμενο αν και πιθανό κατά 25%, εντούτοις μάλλον δεν είναι στην ατζέντα καθώς η Ευρωζώνη θα διακινδύνευε σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξή της από την εξάπλωση της κρίσης, όχι μόνο στις άλλες δύο χώρες, Πορτογαλία και Ιρλανδία, αλλά και στην Ισπανία ή ακόμα και την Ιταλία ή το Βέλγιο στο οποίο παρατηρείται μια επίμονη αύξηση των spreads τις τελευταίες ημέρες.
Είναι χαρακτηριστικό,ότι η απόλυτη άρνηση της ΕΚΤ απέναντι σε ένα ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους έχει πίσω της τα αποτελέσματα μιας προσομοίωσης μιας τέτοιας εξέλιξης σ΄ ολόκληρη την Ευρωζώνη και τις συνέπειες ενός "ντόμινο" εξελίξεων στις υπόλοιπες οικονομίες.
Ακόμα και ο επικεφαλής της Κομισιόν στην τρόικα κ. Ντερούζ στην τελευταία συνέντευξή του στον ολανδόφωνο βελγικό τύπο επιβεβαιώνει με τον τρόπο του, μιλώντας για την περίπτωση αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ότι η μεγαλύτερη ανησυχία της ευρωζώνης είναι η εξάπλωση μέσα από την πίεση των αγορών της κρίσης του χρέους στις μεγάλες οικονομίες.
Σχολιάζοντας τη θεωρία του ντόμινο στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης, υποστηρίζει ότι σε μεγάλο βαθμό έχει ξεπερασθεί ο κίνδυνος του ντόμινο, καθώς τα spread της Ιταλίας και της Ισπανίας έχουν μειωθεί τους τελευταίους μήνες -με εξαίρεση τις τελευταίες δύο βδομάδες (!). Σύμφωνα με τον κοινοτικό αξιωματούχο, διαπιστώνεται αποσύνδεση (!) με τα spreads της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας και πλέον η Ευρώπη έχει τώρα μια περιεκτική στρατηγική για την αντιμετώπιση των προβλημάτων...
Όσο για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εξηγεί (λογιστικά) γιατί αυτή δεν θα είχε αποτέλεσμα και θα απέκλειε για πολλά χρόνια την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές κεφαλαίου.
Στο πλαίσιο αυτών των προβληματισμών άλλωστε έχουν αρχίσει να ακούγονται στις Βρυξέλλες ιδέες για μια ευρύτερη πολιτική "λύση" που θα δεσμεύσει μεν την Ελλάδα και τις άλλες δύο χώρες σε ένα πολυετές (τουλάχιστον πενταετές) "μνημόνιο" αλλά θα απομακρύνει την απειλή του χρεοστασίου που θα είχε ανυπολόγιστης έκτασης συνέπειες στην υπόλοιπη ευρωζώνη και το ευρώ.
Βέβαια από την πλευρά των μεγάλων επενδυτικών funds και τραπεζών τα κακά μηνύματα συνεχίζουν να έρχονται. Ο επικεφαλής της PIMCO Ελ Αριάν επιμένει στο σενάριο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ενώ η περιβόητη Goldman Sachs με νεότερη ανακοίνωσή της υπενθυμίζει ότι στις 3 Σεπτεμβρίου 2010, όταν η ονομαστική αξία του 30ετούς ομολόγου ήταν 54 σεντς ανά ευρώ, η τράπεζα είχε συστήσει «αγορά» του ελληνικού ομολόγου με τιμή-στόχο τα 65 σεντς και θέτοντας ταυτόχρονα τιμή ρευστοποίησης τα 50 σεντς. Και τώρα αυτή έχει πέσει κάτω από τα 50 σεντς...
Πηγή:www.capital.gr
