Οι παράμετροι που πρέπει να εξεταστούν σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τα προγράμματα σπουδών, το κόστος, η αναγνώριση του πτυχίου (όχι μόνο από το κράτος αλλά περισσότερο από την αγορά εργασίας – μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας μπορεί να αρνηθεί αναγνώριση και από πανεπιστήμια όπως το Harvard ή το MIT για λόγους ‘αντιστοιχίας’), οι βιβλιοθήκες και η υποδομή / βοήθεια. Ανάμεσα στα υπέρ του να ξεκινήσει κανείς μεταπτυχιακό στην Ελλάδα είναι:
Οι αρκετές επιλογές και προγράμματα σπουδών. Στη χώρα μας, εκτός από τα εκατοντάδες μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών που προσφέρονται από τα ΑΕΙ στη χώρα μας, υπάρχουν και πολλά ακόμη προγράμματα που προσφέρονται από ξένα πανεπιστήμια σε συνεργασία με Ελληνικούς φορείς.
H δυνατότητα παράλληλης εργασίας και σπουδών.
Tο μειωμένο κόστος σε σύγκριση με το εξωτερικό (συνήθως, αφού πιθανό είναι να μη χρειαστούμε εστία.).
Το ότι δεν υπάρχει πρόβλημα προσαρμογής συνήθως.
Το ότι δεν χάνει κανείς τις εργασιακές και κοινωνικές επαφές και φιλίες.
Τα θετικά του να σπουδάσει κανείς στο εξωτερικό λειτουργούν και ως αρνητικά του να σπουδάσει κανείς στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα άλλα είναι:
Πολλές επιλογές προγραμμάτων π.χ. στη Μ. Βρετανία υπάρχουν περισσότερα από 23,000 μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών
Η επαφή με ξένους καθηγητές Όχι από την πλευρά επιπέδου φυσικά αλλά κουλτούρας και νοοτροπίας. Ξένος καθηγητής δεν σημαίνει καλύτερος! Μάλιστα, θεωρώ ότι ένας Έλληνας καθηγητής μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός απευθυνόμενος σε Έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες αφού γνωρίζει τη νοοτροπία μας πολύ καλύτερα.
Η επαφή με άλλη κουλτούρα, νέες εμπειρίες. Σε επίπεδο ανθρώπων, ζωής κλπ.
Καλύτερη γνώση της ξένης γλώσσας.
Δημιουργία νέων επαφών (Networking).
Ανεξαρτησία.
Τέλος, ανάλογα και με το επίπεδο και το όνομα του πανεπιστημίου, μπορεί να αποτελέσει κριτήριο πρόσληψης για πολλές επιχειρήσεις (πολυεθνικές) στην Ελλάδα.
H δυνατότητα παράλληλης εργασίας και σπουδών.
Tο μειωμένο κόστος σε σύγκριση με το εξωτερικό (συνήθως, αφού πιθανό είναι να μη χρειαστούμε εστία.).
Το ότι δεν υπάρχει πρόβλημα προσαρμογής συνήθως.
Το ότι δεν χάνει κανείς τις εργασιακές και κοινωνικές επαφές και φιλίες.
Τα θετικά του να σπουδάσει κανείς στο εξωτερικό λειτουργούν και ως αρνητικά του να σπουδάσει κανείς στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα άλλα είναι:
Πολλές επιλογές προγραμμάτων π.χ. στη Μ. Βρετανία υπάρχουν περισσότερα από 23,000 μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών
Η επαφή με ξένους καθηγητές Όχι από την πλευρά επιπέδου φυσικά αλλά κουλτούρας και νοοτροπίας. Ξένος καθηγητής δεν σημαίνει καλύτερος! Μάλιστα, θεωρώ ότι ένας Έλληνας καθηγητής μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός απευθυνόμενος σε Έλληνες φοιτητές και φοιτήτριες αφού γνωρίζει τη νοοτροπία μας πολύ καλύτερα.
Η επαφή με άλλη κουλτούρα, νέες εμπειρίες. Σε επίπεδο ανθρώπων, ζωής κλπ.
Καλύτερη γνώση της ξένης γλώσσας.
Δημιουργία νέων επαφών (Networking).
Ανεξαρτησία.
Τέλος, ανάλογα και με το επίπεδο και το όνομα του πανεπιστημίου, μπορεί να αποτελέσει κριτήριο πρόσληψης για πολλές επιχειρήσεις (πολυεθνικές) στην Ελλάδα.
Κάτι που πολλοί μπορεί να μην γνωρίζουν είναι ότι μπορεί ένας φοιτητής να ξεκινήσει στην Ελλάδα και μετά από κάποιο διάστημα να συνεχίσει στην έδρα του Πανεπιστημίου.
