Του Νίκου Χρυσικόπουλου
Σε συζητήσεις με σειρά εισηγμένων εταιρειών τα οικονομικά μεγέθη των οποίων βρίσκονται σε πορεία επιδείνωσης, με αποτέλεσμα οι διοικήσεις τους να αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες στην τήρηση όρων (covenants) που αφορούν τη διατήρηση συγκεκριμένων χρηματοοικονομικών δεικτών και μεγεθών, ως μέρος συμβάσεων ανακυκλούμενης πιστωτικής διευκόλυνσης βρίσκονται τράπεζες. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μόνο μια μεγάλη ιδιωτική τράπεζα βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ταυτόχρονες συζητήσεις με τουλάχιστον δέκα εισηγμένες επιχειρήσεις (οι περισσότερες από τον ευρύτερο κλάδο της βιομηχανίας) για την υπό όρους αναχρηματοδότηση των δανείων τους.
Εκτιμάται ότι ήδη σχεδόν το 1/3 των εισηγμένων εταιρειών του Χ.Α. βρίσκεται σε ανάλογη διαδικασία, ενώ λόγω της αύξησης του κόστους χρήματος (ήδη η ΕΚΤ προχώρησε σε νέα αύξηση των επιτοκίων δανεισμού) υπολογίζεται πως το μέσο κόστος χρήματος για κάθε εισηγμένη έχει ανέλθει πλέον άνω του 25% των EBITDA. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες περιορισμού του λειτουργικού κόστους και πάσης φύσεων εξόδων, πολλές εταιρείες αδυνατούν να αντεπεξέλθουν των συνθηκών και με την πρόσβαση σε τραπεζικά κεφάλαια να έχει καταστεί εξαιρετικά δύσκολη, η μόνη λύση είναι η «αναδιάταξη» των όρων του δανεισμού τους που στις περισσότερες περιπτώσεις αφορά ομολογιακά και κοινοπρακτικά δάνεια ή την μετατροπή βραχυπρόθεσμων δανείων σε μακροπρόθεσμα.
Εγχείρημα με απαιτητικό βαθμό δυσκολίας, αφού πέραν των άλλων, οι τράπεζες ζητούν και από τους βασικούς μετόχους των εταιρειών να συνδράμουν με ιδιωτικά κεφάλαια σε αυτή τη διαδικασία, με τη μορφή συνήθως αύξησης κεφαλαίου, συμμετέχοντας σε κάποιες περιπτώσεις και με ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που τους αναλογεί. Επιπλέον, συχνά ζητείται να αξιοποιηθούν ακίνητα της εταιρείας (με τη μορφή sale & lease back) καθώς και άλλα assets, ενώ η τήρηση και υλοποίηση του νέου business plan που συντάσσεται αποκτά χαρακτήρα... Μνημονίου.
Ακόμη και έτσι, όμως, κάθε περίπτωση εξετάζεται πλέον αυτόνομα και δεν είναι βέβαιο ότι ίδια κριτήρια ισχύουν σε διαφορετικές εταιρείες, λόγω ιδιαιτεροτήτων. Το τελευταίο διάστημα, εξάλλου, καταγράφεται εκ νέου μια αύξηση του αριθμού που οδεύουν προς το άρθρο 99 ως αποτέλεσμα των αντιξοοτήτων που αντιμετωπίζουν οι εισηγμένες στην εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους.
Σε ανοικτή γραμμή με τις τράπεζες βρίσκονται, μεταξύ άλλων, ήδη εταιρείες όπως η Μηχανική, η Euromedica, η Μπάμπης Βωβός Διεθνής Τεχνική, η Σέλμαν, η ANEK, η Forthnet, η Hol, η Νεώριον Σύρου (για θυγατρικές της), η Alapis, η Yalco, με τις συζητήσεις σε κάποιες περιπτώσεις να βρίσκονται σε τελικό στάδιο για την επίτευξη συμφωνίας και σε άλλες να καταγράφεται στασιμότητα. Άλλες, όπως η Nutriart, η Ηλεκτρονική, η Plias κατάφεραν να συμφωνήσουν με τις τράπεζες για την κεφαλαιακή τους ενίσχυση.
Συγκεκριμένα η Ηλεκτρονική συμφώνησε για τη συνολική αναχρηματοδότηση του υφιστάμενου βραχυπρόθεσμου δανεισμού της με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και την περαιτέρω κεφαλαιακή ενίσχυση της εταιρείας με 20 εκατ. ευρώ νέα κεφάλαια, ενώ προχωρά ήδη η ΑΜΚ ύψους 6,5 εκατ. ευρώ υπέρ των παλαιών μετόχων. Αντίστοιχα, στη Nutriart τράπεζες και βασικός μέτοχος θα καλύψουν το 100% της αναχρηματοδότησης και της επιπλέον χρηματοδότησης, ύψους περίπου 15 εκατ. ευρώ, ενώ στη Μαΐλλης θέμα χρόνου είναι και τυπικά η ολοκλήρωση της δανειακής αναδιάρθρωσης του ομίλου.
Πηγή:www.capital.gr
