Κρίσιμο χαρακτηρίζει το 2011 για τις σχέσεις μεταξύ πιστωτών και οφειλετών, σε ανάλυσή της η εφημερίδας Financial Times, με αφορμή την κρίση κρατικού χρέους στην Ευρωζώνη και τις μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους τραπεζών και επιχειρήσεων.
Το ερώτημα για το 2011, αναφέρει το δημοσίευμα, είναι κατά πόσο θα επεκταθεί στις δυτικές οικονομίες η κρίση χρέους που οδήγησε στην ανάγκη διάσωσης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας.
Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Κένεθ Ρογκόφ, σημειώνει ότι "ένα κύμα κρίσης κρατικού χρέους ακολουθεί μετά από λίγα χρόνια ένα κύμα τραπεζικών κρίσεων".
"Θα έχουμε μάχες μεταξύ των πιστωτών και των οφειλετών", λέει ο Ματ Κινγκ, επικεφαλής πιστωτικής στρατηγικής της αμερικανικής τράπεζας Citigroup, προσθέτοντας ότι "οι δημοπρασίες των ισπανικών ομολόγων θα είναι στο επίκεντρο το πρώτο τρίμηνο της νέας χρονιάς" και ότι "είναι σημαντικό η μετάδοση να σταματήσει στην Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ελλάδα".
Η Deutsche Bank αναφέρει πέντε τράπεζες, το χρέος των οποίων θα ωριμάσει σε μεγαλύτερο ποσοστό στην επόμενη τριετία: Την ισπανική Bankinter, την ιταλική Cassa Depositi & Prestiti, την ιρλανδική Anglo Irish και τις ελληνικές Eurobank και Πειραιώς.
Το στέλεχος της Deutsche Bank Τζιμ Ριντ χρησιμοποιεί την περίπτωση της Ιρλανδίας για να δείξει ότι ο τραπεζικός τομέας έχει συστημική σημασία για κάθε χώρα, προτείνοντας να λαμβάνεται υπόψη μαζί με το χρέος των Κυβερνήσεων και το χρέος των τραπεζών. Αυτό οδηγεί σε ποσοστά χρέους ως προς το ΑΕΠ της τάξης του 150% έως 200% στην Αμερική, τη Μεγάλη Βρετανία, την κεντρική και την περιφερειακή Ευρώπη, ποσοστά που είναι υψηλότερα σε σχέση με τα προηγούμενα 15 χρόνια και πιθανόν σε σχέση με όλο τον 20ο αιώνα. Ο κ. Ριντ πιστεύει ότι το γεγονός αυτό θα κάνει τους επενδυτές πολύ πιο προσεκτικούς όταν δανείζουν.
