Τις τελευταίες εβδομάδες ζούμε αρκετά συχνά την επίδειξη «κοινωνικής ευαισθησίας» από πλευράς εργαζομένων στα ΜΜΜ οι οποίοι, συμπεριφερόμενοι σαν ιδιοκτήτες των μέσων μεταφοράς που οδηγούν, τα ακινητοποιούν νεκρώνοντας τις δημόσιες συγκοινωνίες σε όλη την Αττική. Παράλληλα δεν σκέφτονται(;) ότι αυτοί οι οποίοι τα χρησιμοποιούν δεν είναι ούτε οι εκπρόσωποι του «κεφαλαίου», ούτε πολιτικοί, αλλά είτε μεροκαματιάριδες, είτε νέοι που δεν έχουν δικό τους μέσο μεταφοράς.
Το ωραίο όμως είναι ότι η επίδειξη «κοινωνικής ευαισθησίας» συνεχίζεται και από πλευράς διοίκησης! Έχει ενδιαφέρον να κοιτάξει κάποιος στο site της Αττικό Μετρό ποίες κοινωνικές ομάδες δικαιούνται δωρεάν μετακίνηση. Εκεί θα δει ότι εκτός από τους συνταξιούχους αστυνομικούς και το πολιτικό προσωπικό του υπουργείου Δημόσιας Τάξης (αναρωτιέμαι τι το διαφορετικό έχουν οι εν λόγω πολίτες σε σχέση με τους υπόλοιπους συνταξιούχους ή δημόσιους λειτουργούς), δωρεάν μετακίνηση δικαιούνται και οι Βουλευτές και Ευρωβουλευτές!
Εντάξει θα πει κάποιος, είναι & αυτοί δημόσιοι λειτουργοί & θα πρέπει να απαλλαχθούν από διάφορα έξοδα προκειμένου να μπορούν να ασκήσουν απερίσπαστοι το έργο τους. Αν κοιτάξει όμως κάποιος καλύτερα θα διαπιστώσει ότι οι άνεργοι δεν αναφέρονται ΠΟΥΘΕΝΑ (ούτε καν ως δικαιούχοι μειωμένου εισιτηρίου)! Σύμφωνα λοιπόν με τον ΟΑΣΑ και την ΣΤΑ.ΣΥ. οι βουλευτές των υψηλών αποζημιώσεων και της ατέλειας σε φως, νερό, τηλέφωνο, έχουν περισσότερη ανάγκη το 1.40 που στοιχίζει το εισιτήριο στο μετρό σε σχέση με τον άνεργο ο οποίος είτε ζει με το επίδομα ανεργίας, είτε, αν είναι και νεότερος, με το λεγόμενο και «οικογενειακό» επίδομα (να ‘ναι καλά δηλ. ο μπαμπάς, η μαμά καθώς και οι παππούδες και γιαγιάδες)!
Κλείνοντας, το θέμα δεν είναι αν τελικά κάποιος βουλευτής χρησιμοποιήσει τα ΜΜΜ για τις μετακινήσεις του τζάμπα, αλλά η όλη νοοτροπία που διακατέχει την διοίκηση αυτών σχετικά με το ποίοι έχουν ανάγκη κάποιων διευκολύνσεων στη χρήση τους, αλλά και με το ρόλο που πρέπει να παίζουν στην κοινωνία.
Συντάκτης | Κωνσταντίνος Πέτρου
