Υπέρ: Οφέλη για όλες τις πλευρές
Του Saman Musacchio, Hypios
Τον Ιούνιο, όταν βγήκαν στη δημοσιότητα 25.000 σελίδες με e-mails της Sarah Palin, οι δημοσιογράφοι δεν ανησύχησαν. Γνώριζαν ότι αν τα e-mails περιείχαν κάποια ενδιαφέρουσα για το κοινό πληροφορία, θα το μάθαιναν. Είχαν ανθρώπους που ήταν διατεθειμένοι να ξεδιαλύνουν σε χρόνο ρεκόρ τον τεράστιο αυτό όγκο των πληροφοριών και μάλιστα δωρεάν: εσάς.
Καλώς ήρθατε στον κόσμο του λεγόμενου crowdsourcing. Πρόκειται για ένα μοντέλο βάσει του οποίου οι εργασίες ανατίθενται εξωτερικά σε ένα μεγάλο, ακαθόριστο πλήθος εθελοντών, μέσω μιας ανοικτής διαδικτυακής πρόσκλησης. Στην περίπτωση επαναλαμβανόμενων εργασιών, η πρακτική αυτή έχει κάνει θαύματα. Πάρτε για παράδειγμα το SeeClickFix, μια ιστοσελίδα που επιτρέπει σε εθελοντές από όλον τον κόσμο να αναφέρουν μη επείγοντα προβλήματα της γειτονιάς τους, όπως για παράδειγμα μια λακκούβα σ’ ένα δρόμο.
Η ανάθεση τέτοιων «ευτελών» εργασιών σε ένα πλήθος εθελοντών αποτελεί πλέον αποδεδειγμένη λύση για τη διαχείριση των εκθετικά αυξανόμενων πληροφοριών που παράγουμε. Είναι όμως πρόσφορη μέθοδος για την επίλυση σύνθετων προβλημάτων, ή την παραγωγή χρήσιμων ιδεών; Αρκεί να αναφέρουμε το ανοικτό λειτουργικό σύστημα Linux, ή τη δημοφιλή διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia.
Σήμερα μας ενδιαφέρει περισσότερο ο αυξανόμενος αριθμός των εταιρειών που χρησιμοποιούν το crowdsourcing για να επιλύσουν σύνθετα προβλήματα Έρευνας & Ανάπτυξης και να δώσουν ώθηση στην καινοτομία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το IdeaJam της IBM και το Connect+Develop της P&G, που εκθέτουν προβλήματα της βιομηχανίας κυρίως σε έμπειρους ερευνητές και ειδικούς του χώρου.
Σε αυτήν την περίπτωση, τα πλεονεκτήματα του χαμηλού κόστους και της μεγάλης ταχύτητας του crowdsourcing είναι αξιόλογα και οι καλές ιδέες μπορούν να προκύψουν από οποιονδήποτε και οπουδήποτε. Ο πληθοπορισμός επιτρέπει στις εταιρείες να έχουν πρόσβαση σε μια εξωτερική βάση γνώσεων, να ξεπερνούν τις ενδοεταιρικές προκαταλήψεις και την υψηλή τεχνική εξειδίκευση του κλάδου και να έχουν αποτελέσματα. Άλλωστε, στην ιστορία της ανθρωπότητας η καινοτομία συχνά ήταν προϊόν μιας γόνιμης αλληλεπίδρασης μεταξύ διαφορετικών επιστημονικών πεδίων.
Το μόνο που έκανε το διαδίκτυο ήταν να επιταχύνει τη διαδικασία αυτή σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κατά: Πάμε γυρεύοντας για μπελάδες
Του Werner Puchert,, TBWA\Νότια Αφρική
Το crowdsourcing δεν λειτουργεί χωρίς προβλήματα.
Στην περίπτωση της Έρευνας & Ανάπτυξης, το να ξεδιαλύνει κανείς το σωρό με τις απαντήσεις, μερικές από τις οποίες μπορεί να είναι παντελώς άσχετες, απαιτεί χρόνο και πόρους. Το IdeaJam της IBM παράγει χιλιάδες απαντήσεις που όλες πρέπει να αξιολογηθούν. Εξάλλου, οι ανησυχίες σχετικά με τα επιχειρηματικά απόρρητα και την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας έχουν κάνει τις εταιρείες πολύ προσεκτικές ως προς τις πληροφορίες που δημοσιεύουν στο διαδίκτυο. Ορισμένες επιχειρήσεις προτιμούν να αναθέτουν ολόκληρη τη διεργασία σε ανοικτές πλατφόρμες επίλυσης προβλημάτων, οι οποίες διαχειρίζονται το crowdsourcing για λογαριασμό των εταιρειών, ξεπερνώντας έτσι τα παραπάνω προβλήματα.
Ωστόσο, η πιο ανταγωνιστική αγορά του πληθοπορισμού αφορά το γραφιστικό σχεδιασμό. Από τα T-shirts στο Threadless.com μέχρι τα λογότυπα στο 99designs.com, οι εταιρείες θεωρούν ότι η δημιουργικότητα του crowdsourcing είναι η βέλτιστη και φθηνότερη εναλλακτική λύση, η οποία δίνει στους ανερχόμενους graphic designers πρόσβαση σε μια κλειστή έως τώρα αγορά. Ωστόσο, για τους καθιερωμένους επαγγελματίες τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Το crowdsourcing ρίχνει δραματικά τις τιμές και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι όταν ένα σχέδιο ανατίθεται εξωτερικά σε μια ομάδα εθελοντών, η δημιουργικότητα παίρνει την κατιούσα. Τα πρώτα λίγα σχέδια καταλήγουν να κυριαρχούν στη δημιουργική παραγωγή ολόκληρου του πλήθους που συμμετέχει στο διαγωνισμό, ενώ τα λογότυπα που δημιουργούνται συχνά «προσαρμόζονται» για να συμβαδίζουν με τις κατευθυντήριες γραμμές της αναθέτουσας εταιρείας.
Υπάρχει, βέβαια, και η εναλλακτική της χρήσης του crowdsourcing για την αύξηση της ζήτησης της αγοράς. Μερικές εταιρείες εκμεταλλεύονται πλήρως αυτήν την προοπτική. Η Starbucks (SBUX), λόγου χάρη, αλληλεπιδρά με τους πελάτες της επιτρέποντάς τους να συμμετέχουν στο σχεδιασμό προϊόντων. Όμως όταν το κοινό αφήνεται ανεξέλεγκτο να σχεδιάσει τη διαφημιστική εκστρατεία μιας εταιρείας, αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε εφιάλτη για τις δημόσιες σχέσεις.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της GM (GM), η οποία το 2006 διοργάνωσε ένα διαγωνισμό crowdsourcing για τη δημιουργία διαφημίσεων του Chevy Tahoe. Το κοινό άδραξε την ευκαιρία για να ασκήσει κριτική στο αυτοκίνητο για τη ρύπανση του περιβάλλοντος και έφτιαξε ψεύτικες διαφημίσεις με ατάκες του τύπου «Ώρα για Παγκόσμια Θέρμανση». Η ζημιά που υπέστη το brand δεν ήταν διόλου αμελητέα.
Την τελευταία δεκαετία, το διαδίκτυο ανέδειξε το πλήρες δυναμικό του crowdsourcing. Όμως η ανεξέλεγκτη χρήση του μοντέλου αυτού μπορεί εύκολα –και γρήγορα– να αποβεί μοιραία για την επιχείρησή σας.
Οι γνώμες και τα συμπεράσματα που εκφράζονται στο DebateRoom δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα τις απόψεις του Bloomberg BusinessWeek, του BusinessWeek.com, ή του Bloomberg LP.
