Λοιπόν, τέρμα τα ψέμματα αγαπητέ φίλε πρωτοετή. Θα αποφύγω μία μεγάλη χρονοβόρα εισαγωγή, του τύπου «και εμένα μου τα λέγανε και δεν τους άκουσα», «αυτά που σου λέω εγώ, είναι βγαλμένα από τη ζωή» και πως «όταν έχεις εμπειρίες εξεταστικών στην πλάτη σου, φτάνεις σε ένα απόσταγμα (που λέει και ο Τσιριγούλης), πως κανείς δεν είναι τυχαίος».
Προφανώς δε μιλάω για σένα υπόδειγμα φοιτητή, που πρόκειται να παρακολουθείς ακόμα και αγγλικά 1, πρωινή (8-10 πμ) Παρασκευή πρωί… Εσύ ξέρεις, έχεις διαβάσει, χωρίς άγχος, με όλα σου τα στοιχεία (πάσο, ταυτότητα)μαζί, κατεβαίνεις, δίνεις, πέρασες. Αν δεν περάσεις, δε χάθηκε και ο κόσμος, το Σεπτέμβρη. Διάβασε όμως τις συμβουλές συμπεριφοράς που δίνω (ειδικά εκεί με την τσίχλα):
Για εσένα ρεμπεσκέ, που πας καρφί για 2ν πατημένα, προβληματίσου:
α) Ποτέ, μα ποτέ μην πεις: «Δεν έχω διαβάσει, τι να κατέβω να κάνω». Ποτέ! Θεωρείς πως είναι τυχαίο το ρητό «Η εξεταστική είναι σαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η συμμετοχή και μόνο είναι τιμητική..».; Ο λόγος είναι, πως μπορεί να πέσεις σε καθηγητή που δοκιμάζει τη κρίση σου, σε επιτηρητή που δοκιμάζει την ευελιξία σου και συμφοιτητή/τρια που θέλει να σε δοκιμάσει γενικώς… Τα πτυχία, αποκτώνται μέσα σε αμφιθέατρα που δίνονται εξετάσεις. Ξέρω τι σημαίνει «βαριέμαι», ξέρω τι σημαίνει έβλεπα τηλεμάρκετινγκ, είχα βγει και έπινα, τα ξέρω όλα αυτά. Είσαι 18, ο οργανισμός σου, σφύζει από υγεία, πάρε το σερί και κατέβα…
β) Ποτέ μη δίνεις λευκή κόλα στο 10λεπτο. Πρώτον, κανείς δεν θα πει «κοίτα την αλήτισσα ψυχή, που δίνει λευκή κόλα και φεύγει». Καμία σχέση ψηλέ. Δεν έχεις να κάνεις τίποτα καλύτερο στο εγγυώμαι εγώ. Αρχικά, μέχρι να φύγει ο πρώτος, μπορούν να μπουν στο αμφιθέατρο συνάδελφοι που άργησαν να ξυπνήσουν. Να μάθεις να φέρεσαι και να σέβεσαι. Περίμενε 20 λεπτά. Δες τα θέματα ξανά και ξανά. Κοίταξε γύρω σου. Νιώσε την αύρα. Σκέψου άλλα πράγματα. Να ξέρεις πως μέχρι και το τελευταίο λεπτό, μπορεί να συμβεί θαύμα (να φύγει από τον πίσω ένας πάκος χαρτιά, να πέσουν μπροστά στα πόδια σου και να είναι οι λύσεις). Μη μασάς λοιπόν, έφτασες μέχρι εδώ, κάτσε δύο ωρίτσες.
γ) Μαθήματα που πρέπει να ξέρεις. Τα μαθήματα, που είναι βασικά για το είδος της σχολής σου (πχ λογιστική σε οικονομικά πανεπιστήμια), ούτε που να διανοηθείς να τα περάσεις με σκονάκι. Καταλαβαίνω πως θες να περνάς μαθήματα, αλλά τα κενά, θα σε τσακίσουν αργότερα. Ακόμα χειρότερα; Όταν θα πας στο χώρο εργασίας σου, θα αντιληφθούν ότι δεν ξέρεις τίποτα και χαλάς και την πιάτσα.
δ) Συλλογικό διάβασμα. Είναι σίγουρο, πως έχεις ακούσει κάποιοι να λένε «πάω αναγνωστήριο». Η αλήθεια είναι, πως αν και είμαι υπέρμαχος του ομαδικού διαβάσματος στα πρώτα έτη, καθώς δημιουργείς πολύ δυνατές φιλίες και γνωρίζεις πάντα ευάλωτα άτομα του αντίθετου φίλου, πρέπει να σου τονίσω πως δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχουν αναγνωστήρια, όπου πραγματικά επικρατεί ηρεμία, τάξη, ασφάλεια, αλλά υπάρχουν και ορισμένα εντελώς place to be. Ιατρικής, ΑΣΟΕΕ, αρχιτεκτονικής είναι σίγουρα πολύ ήρεμα, αυτό στην Ιπποκράτους αντίθετα, απορώ πως δεν έχουν βάλει είσοδο…
ε) Προσπάθησε να μην κάνεις θορύβους την ώρα που δίνεις. Μην μασουλάς τυρόπιτα με σφολιάτα, μην χτυπάς τον «Ατέλειωτη ευχαρίστηση φραπέ» , μάθε να ψιθυρίζεις και όχι να μουρμουρίζεις, ΜΗ ΜΑΣΑΣ ΤΣΙΧΛΑ ΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΣΤ ΚΟΠΩΣΕΩΣ ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΣΟΥ. Όπως προείπα, μάθε να σέβεσαι! Κυρίως, μην ανάβεις τσιγάρο ενώ γράφεις (ευτυχώς στην ΑΣΟΕΕ δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο). Υπάρχουν παιδιά που τα ενοχλεί ο καπνός σου και μάντεψε, κανείς δεν θα πει «wow, τώρα που ξέρω ότι καπνίζει ανέβηκε στα μάτια μου». Για εσένα; «Πρόβλημά σου»…
στ) Να περνάς ένα ποσοστό πάνω από 50% σε κάθε εξεταστική. Αν έχεις 8 μαθήματα το εξάμηνο, θα βάζεις ως ελάχιστο στόχο τα 5 μαθήματα/εξεταστική. Μην βάζεις στόχο και τα 8 (χωρίς να τα έχεις παρακολουθήσει), γιατί το όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα, είναι true story και χιλιοειπωμένο.
ζ) Να φορτσάρεις για τα δύσκολα μαθήματα. Καλύτερα να περάσεις ένα πολύ δύσκολο, παρά δύο εύκολα. Τσέκαρε το πρόγραμμά σου και αφιέρωσε στα δύσκολα τον περισσότερο χρόνο σου…
η) Μη αντιγράφεις ακριβώς ότι λέει το βιβλίο. Δεν είναι ζώο ο καθηγητής καταλαβαίνει.
θ) Να γράφεις πάντα λιγότερα από αυτόν που αντιγράφεις. Είναι ηθικό να ζητάς από κάποιον να σε βοηθήσει να περάσεις, είναι εντελώς ανήθικο, να αντιγράφεις για να πάρεις βαθμό. Εκεί όμως, που πραγματικά θα υπερβείς τα εσκαμμένα είναι σε περίπτωση που πάρεις μεγαλύτερο βαθμό από αυτόν που αντιγράφεις. Εκεί τράβα ψόφα…
Τέλος, μην αγχώνεσαι αν θα τελειώσεις τη σχολή σου. Μόνο όσοι τα παράτησαν δεν πήραν πτυχίο. Θα κουραστείς, αλλά θα το πάρεις. Ταυτόχρονα, όμως, από το δεύτερο έτος και μετά, άρχισε να ψάχνεσαι με το τί σε ενδιαφέρει να κάνεις στη ζωή σου. Μέχρι τότε, καλή φοιτητική ζωή ρε τυχερέ…
Read more: http://www.neolaia.gr/2012/08/20/odigos-prwtoetwn-10-symboyles-gia-tin-eksetastiki/#ixzz24H1hKFrN
